Gapang - Part 21

Pulang-pula sa hiya ang mukha ni Wendy matapos bigkasin ang mga katagang iyon. Lahat ng tao sa kuwarto ay napatingin sa kanya. Hindi naman tinantanan ni Eric ang pagkiskis ng tarugo nito sa kanyang hiwa, kaya’t nanatili siyang nakayakap sa lalaki, at malakas ang kabog ng dibdib niya ng makita niyang lumalapit si Lynne sa kanila.

“Eric, uuhhhhhhh!!!” ungol niya.

Lumuhod si Lynne sa may tabi niya. Sinapo nito ang isang suso niya, nilaro ang utong nito, saka ito yumuko papalapit sa kanyang mukha.

“Gusto mong anuhin ka ni Eric?” tanong nito habang patuloy na nilalaro ang kanyang suso. Napatango na lang siya bilang sagot dahil nanunuyo na ang kanyang lalamunan sa kaba.

“Hmmmm, pwede,” sabi ni Lynne. “Pero may kondisyon.”

“A…ano yon?” tanong niya dito.

Passing Grade

    “Time is up, pass your exam booklets to the front.”
    Sinimulan ipasa ng mga estudyante ang kanilang exams. Sinabayan ito ng mahihinang reklamo at ilang mura. Medyo mahirap nga naman ang kursong calculus. Hinintay ni Alex na maipon ang mga exams at dinismis na ang mga estudyante. Bago umalis ang mga ito ay sinabi nya na lalabas ang resulta next week.
    Naka alis na ang lahat ng mga estudyante. Inayos nya ang mga gamit nya at pumunta na sa kanyang opisina sa kanilang faculty building.
    Di pa sya ganong nag tatagal dun ay may kumatok sa pintuan nya.
    "Come in."
    Pumasok ang isang babaing estudyante.Si Wendy ay isa sa mga students nya na graduating. Pero ang nasa may alanganin ang standing nito sa pagka-alala nya.
    “Sir, papasa ho ba ako?” tanong ni Wendy.
    “From what I remember Ms Allegre, you really need to pass the finals with atleast a score of 90% to pass.”
    "Can you check na Sir. I want to know if I passed."

Paraiso Sa Laot

    Pasado alas-sais ay nasa pantalan na ang magkasintahang Jake at Anne. Handang-handa na ang dalawa sa kanilang biyahe patungong Cebu--namimitak pa lamang ang araw.
    “Tell me honestly, ano ba talaga ang dahilan at gustong-gusto mong sumakay ng barko? Samantalang pupuwede naman tayong mag-eroplano?” usisa ng binata sa kasuyo. Kapakuwan ay inabot ang shoulder bag bago inalalayan ito pababa ng taksi.
    “Haay, heto na naman tayo…sabi ko naman sa ‘yo, matagal na akong hindi nakakasakay ng barko, noh!” palag ni Anne. “Sa dinami-dami ng pwedeng puntahan eh Cebu pa’ng napili mo?”
    “Parang ayaw mo yatang sumama! Aba, akala mo sigurado hindi ako makakapunta ro’n ng mag-isa.
    O siya, kung ayaw mong sumama, you may go!” pasinghal na tugon ng dalaga at inilagpak sa gitna ng kalsada ang traveling bag ni Jake.
    “Hindi naman ako ang mawawalan ng grades…remember, project natin ‘to!” dugtong pang sabi ng dalaga. Laging ganoon ang 18-anyos na si Anne, isang mass communication student sa Unibersidad ng Pilipinas, tuwid ang mga kapasyahan at matapang.
    Bagay na bagay sa babae ang suot nitong fit pantalon na kulay itim at spaghetti garb na kulay puti. Lalong nagniningning ang kariktan ni Anne. Napangisi ang nababalinong kaharap. Umiling na lamang ang binata. Nagbuntong-hininga.

Philtranco: Byaheng Langit

    First time ko nun na mag byahe ng bus mula cebu papuntang manila. Naisip ko na magandang subukan, panibagong experience kung baga. Tsaka mahilig akong mag lakbay at naaaliw sa bawat kulturang kakaiba sa bawat nayon o lungsod na madadaanan. Yung maririnig mo na magiiba ang lengwahe ng radyo pagkaraan ng ilang oras. Oo nga’t masyadong matagal. At baka didikit na sa upuan mo ang pwet mo. Pero mas nangingibabaw pa rin yung excitement. Malay natin may makikilala akong magandang chicks. at dapat talaga meron dahil ito ang first time ko ng philtranco.